17 júní alveg sama hvar maður er.

Til hamingju með daginn. Mér þykir alltaf vænt um 17 júní. Og sama hvar ég er staddur daginn þann gleðst ég innilega. Nú búsettur í Nuuk í Grænlandi breytir engu þar um. Og það segir svolítið um það að maður hugsar heim, að þegat ég ræsti tölvuna snemma í morgunn var það fyrsta að komast að því hvernig veðrið væri heima á Íslandi. Og mér sýnist á öllu að landinn geti verið utandyra og notið dagsins og öllu sem boðið verði uppá af skemmtun. Hér í Nuuk er hinsvegar "typiskt" 17 júní veður. Rigning.

Í minni litlu fjölskyldu er haldið uppá þetta með "surprise" Litlu barnabörnin koma með morgunbakkelse handa afa "ittu" eins og það heitir á íslensku. Öll 4 eru mjög meðvituð hvaðan þau eru ættuð í afalegg. Komast ekki hjá því því kallin er svolítið stolltur af því að geta rekið ættir langt aftur í tímann með aðstoð Íslendingabókar Háskólans. Eitthvað kippir í kynið. Ég veit ekki hvort þessi fýlingur verður endilegra  eitthvað magnaðri á 17 júní. Alleveganna hugsar maður heim þennann dag. Góðar minningar hvernig sem veðraði þann daginn.

'a síðasta ári var ég svo heppinn að vera heima. Skemmti mér konunglega allan daginn. Það má segja að punkturinn yfir iiið hafi verið í Laugardalshöllinni þegar strákarnir okkar í handboltanum sendu Svíana útá hliðarlínu HM sem áhorfendur. Nú í kvöld eru það Serbar sem gista Höllina. Sem mikill stuðningsmaður landsliðsins mun ég sitja við lýsingu leiksin og vona það besta. Á satta ð segja ekki von á öðru en sigri. Gangi þeim vel. Gleðilega hátíð.